ارزیابی سروپارازیتولوژیکی بیماری مالاریا ناشی از پلاسمودیوم ویواکس و پایداری آنتی بادی های ضد پلاسمودیومی در شهرستان پارس آباد، استان اردبیل

زمینه و هدف: مالاریا یکی از مهمترین بیماری های انگلی در جهان و برخی از مناطق ایران محسوب می شود. علاوه بر مناطق آندمیک این بیماری در جنوب و جنوب شرقی، در سال های اخیر، شمال غربی کشور نیز با ظهور مالاریای ویواکس مواجه شده است. این مطالعه به منظور بررسی مقایسه ای سروپارازیتولوژی مالاریا با روش ایمونوفلوئورسانس غیر مستقیم (ifa) و پایداری آنتی بادی های ضد پلاسمودیومی شهرستان پارس آباد واقع در استان اردبیل در شمال غربی ایران صورت گرفته است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بر روی 250 نمونه از افراد مبتلا به مالاریا که با روش میکروسکوپی تایید شده و تحت درمان با ترکیبات ضد مالاریا بوده اند و 250 نمونه از گروه شاهد منفی، بین سال های 84-1382 انجام پذیرفت. پایداری آنتی بادی های ضد پلاسمودیوم ویواکس در سرم های تهیه شده از گروه های آزمون و شاهد در پایان دوره مطالعه با استفاده از روش های ایمونوفلوئورسانس (ifa) و مستقیم مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و t دانشجویی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: در بررسی انجام شده به روش میکروسکپی، از مبتلایان به مالاریا همگی به پلاسمودیوم ویواکس آلوده و گروه شاهد همگی منفی بودند و هیچگونه آلودگی مضاعف با این روش مشاهده نشد. نتیجه بررسی سروپارازیتولوژیک با روش ایمونوفلوئورسانس نشانگر آن بود که 47 مورد (19%) از گروه آزمون و 4 مورد (6/1%) از گروه شاهد آنتی بادی ضد پلاسمودیوم ویواکس را دارا بودند (001/0p